Written by Þráinn Hjálmarsson
þriðjudagur, 20 maí 2008
Tónleikar Duo Harpverk í Norrænahúsinu 18. maí 2008 kl. 15:15
Tónleikarnir hófust á 328° eftir Áka. Sjálfspilandi harpa og pínkupága (roto-pága) voru helmingurinn á móti Katie og Frank, þó að leika á sama hljóðfæri, mannlegt sink og tölvusink takast á, skýr kontrapunktur þar á ferð, aldrei lognmolla. Æðislega unnar hugmyndir og frábært verk að mínu mati.
Jónas Tómasson átti annað verkið „Ballet 5“ sem var mjög smekklega samin hendingatónsmíð, hvorki meira né minna. Þessi dómur er sprottinn útfrá þeirri hugmynd um að ég reyni að gera samasem merki við menningarstigið í samfélaginu í dag og athuga hvort að það sé einhver samsvörun á milli þessarar listsköpunar og þorsta samfélagsins. Þetta var tónlist. Fyrirtaks samspil.
PIP kom sér lengra áleiðis í baráttunni við heiminn, með verkinu Dubhghall, sem er geilískt orð sem var sennilega notað um Dani til aðgreiningar frá hinum ljósari norðmönnum og íslendingum, (stendur í efnisskránni). Dubhghall mætti þá líka nota yfir Akureyring, myndi ég halda með fremur einfaldri en þó ekki frumstæðri röksemdarfærslu. Metal-harpan fékk að njóta sín, mætti unaðslegum slagverkshljóðheimi, Hávær bassatromman og risaljónaöskrið og brotna Tam-tamið. Harpan tengd í bassamagnarastæðu í gegnum rússneskan rokkpedal, Harpan hefur aldrei áður verið svona feminísk áður í mínum huga. Engin dýnamík í hljóðstyrk skapaði virkilega fullmótaðan hljóðheim. Tónskáldasmíð
Bára Sigurjónsdóttir átti verkið „Þarna„, verkið einkenndist af alls skyns litbrigðum tónskala, dró eiginlega fram þann galla á hörpunni að einungis sé hægt að hafa 7 tóna innan áttundarinnar. Verkið væri hægt að nota til kennslu á hvernig ætti að skrifa tónlist fyrir hörpu, verkið var samasafn af skölum, skalarnir voru einnig gildishlaðnir hugmyndum um menningarheim. Blíð tónlist.
Úlfar Ingi Haraldsson átti mjög langt verk á tónleikunum, alls kyns skemmtilegir núansar í orkestrasjón. Lifandi rafhljóðin máttu gefa í skyn einhvers konar útópíska upplifun. Verkið var tónlist.
Frank og Katie stóðu sig frábærlega á tónleikunum og ekki skemmdi fyrir skemmtilegt uppklappið, Frank sýndi þar fram á skemmtilega færni á að spila á sög.
Virðingarfyllst
Þráinn Hjá
